verslag 2 toneel 2018

Een avondje lachen om verkeerde hulp

De jaarlijkse toneelavonden, voor mij een reden om vanuit het ‘verre’ midden van het land, weer eens een avondje Wippert mee te pikken. Als oud-speler is dit een vaste prik in mijn agenda.

Genieten was het weer, en ik zal jullie vertellen waarom:

In zo’n toneelboekje staan personages omschreven, de kunst is deze tot leven te brengen. Die kunst verstaat deze groep, en hoe!
Het pak, accent, de uitstraling en de sigaar van Directeur van Wal zorgen voor een lichte aversie tegen deze man, die hij overigens goed maakt op het moment dat hij met een gestippeld schortje staat te poetsen. Ook gniffelen we iedere keer dat hij de lift in verdwijnt. Het loopje, de goed geschminkte grijze haren en de verstrooidheid van dokter Hogenbaum geven ons direct het gevoel dat hij 5 jaar geleden al met pensioen had gemoeten. Hoofdzuster Joke is er zo een die we willen behouden, haar karakter net zo pittig als haar kapsel. Dé redder van het ziekenhuis. Patiënt maar ook IGZ-Inspecteur Roel -met snor- willen we wél wegkijken, aangezien we vinden dat schoonmaker Joop Kleiduif, vandaag door dokter Hogenbaum omgedoopt tot dokter, het nog best aardig doet voor zijn 7 jaar lagere landbouwschool. Dat vind ook verpleegster en operatieassistente Annie, die haar liefde voor Joop langzaam voelt groeien. Tussen de bedrijven door komt verleidster Rebecca Boom regelmatig langs, een rijke man aan de haak slaan is haar levenswerk! Zodra blijkt dat Joop niet de nieuwe dokter is en de directeur niet de schoonmaker, valt ze direct voor het rood-wit gestippelde schortje en verdwijnen ze samen de lift in… Dan hebben we nog dokter Terpstra, die ongelukkig ten prooi valt aan de kunsten van ‘dokter’ Joop. Van mummificeren tot een bloederige kaakoperatie, niets is Joop te gek. Met zijn boerenverstand behandeld Joop ook de altijd zieke Nella Duinoord, lijzig tot aan het bot – goede pruik ook – die zich éindelijk gehoord voelt door een dokter. Goedgelovig als ze is volgt ze zijn advies (4 liter cola) uiteraard direct op, met een échte gezondheidsklacht als effect. Eindelijk een behandeling, weinig mensen worden zo gelukkig van het leegpompen van de maag. Als laatste patiënt Geeltjes, die de adviezen ‘met een glas water’ wel erg letterlijk opneemt, maar erg inventief is en lijmsnuivend de pijn aan zijn achterste weet te verzachten. Met zijn gezichtsuitdrukkingen weet hij het publiek weer te laten schaterlachen. Maar eind goed al goed: de dokter kan met pensioen, Joop mag bij Annie thuis ook schoonmaken, Rebecca geeft het geld van de directeur uit en Roel schrijft een positief rapport over het ziekenhuis!

Voor herhaling vatbaar – en zo blijkt – op Koningsdag te zien in gebouw Irene!

Rieneke Groteboer.

Geplaatst in Toneel